Singapore experience Part1.

ฮัลโหล โอล๊ะ! ความจริง มีความตั้งใจว่าหลังจากอัพเดทเรื่องราวที่ไปงาน asia fashion exchange ที่สิงคโปร์ กะว่าจะเขียนบลอกเกี่ยวกับทริปอันสุดหรรษาครั้งนี้ และแล้วก้อได้ฤกษ์ (ซึ่งผ่านมาเกือบจะสิ้นปี) ด้วยเหตุน้ำท่วม และ ได้แรงบันดาลใจกลับมานิดหน่อยฮะ เอาหล่ะ

หลังจากรู้ตัวว่าได้ไปนะ เป็นอะไรที่ตื่นเต้น กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ก่อนนอนก้อก่ายหน้าผาก นอนแล้วเก็บไปฝัน ตื่นมาก้อฉี่ราดที่นอน (ตกลงนี่ทุกข์หรือสุข) ฮ่าๆ ก้อแบบว่า คิดเยอะมาก ก้อมันน่าตื่นเต้นอ่ะ เรายิ่งเป็นพวกชอบคิดเยอะอยู่ด้วยสินะ อย่างแรกที่คงไม่พร่องคือมีเรื่องการแต่งตัว เราไปกี่วัน เราได้ตารางอีเว้นท์ที่เราต้องไป เราก้อคิดอีเว้นท์ใส่นั้นใส่นี้ เยอะมาก เสมือนไปงานโชว์ตัว ฮ่าๆ (จะไปแบบชิวๆไม่ได้นะ มันรู้สึกถึงความเป็นหน้าเป็นตาอย่างบอกไม่ถูก) ความตั้งใจแรก ก้ออยากแต่งตัวแบบที่เป็นตัวของตัวเอง เบาๆตามสไตล์ แต่คิดไปคิดมานึกอยากสนุก อยากลองแต่งตัวในแบบที่อยากแต่ง แต่ไม่สามารถแต่งบ้างดีกว่า เช่นว่า ใส่ขาสั้น (ซึ่งไม่เคยใส่ออกจากบ้านเลย ไม่รวมชุดนักเรียน) หรือใส่ชุดอะไรแบบจัดเต็มอ่ะ อย่างน้อยครั้งนึงในชีวิตก้อไม่ขอที่จะเขิลอายอะไรทั้งนั้น ลองแต่งอะไรที่บางทีอาจจะไม่ใช่ตัวเราร้อยเปอร์เซนต์ (บางคนอาจจะมองว่าทำไมดูแรงจัง ฉันก้อไม่แคร์นะ ฉันชอบกินไก่!) แค่นั้นจบ ก้อต้องขอขอบคุณคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี และพ้องเพื่อนพี่น้องที่ที่ช่วยสนับสนุนในหลายๆเรื่องนะครับ ไว้ ณ ที่นี้ (พวกคุณรู้ตัวกันนะ อย่าให้เขียนชื่อประจานที่พวกพี่มีน้ำใจกับผม อิอิ)



ในที่สุดวันนั้นของเดือนก้อมาถึง คืนก่อนวันไปเรายังฟิตติ้งไม่เสร็จเลยอ่ะ กระเป๋าก้อหนักมาก เต็มไปด้วยเสื้อผ้าไม่ซ้ำ นอนเหมือนไม่ได้นอน อะไรอ่ะต้องตื่นแล้วหรอ มาถึงสุวรรณภูมิเชคอินอะไรเรียบร้อย ฉันก้อโบกมือลาครอบครัว มุ่งหน้าสู่ สิงคโปร์ การเดินทางคนเดียวอีกแล้วหรอเนี่ย จำได้ว่าต้องเด็กๆ ไปออสเตรเลียคนเดียว ร้องไห้น้ำตาไหลพรากมากเสมือนได้สูญเสียคนรัก ต้องขอบคุณ คุณริต้ามากนะครับที่ จัดการเรื่องตั๋วคือแบบได้ที่นั่งเริ่ดมาก เริ่ดแค่ไหน ตามไปอ่านเมื่อตอนที่ฉันนั่งอยู่บนเครื่องบินของ Singapore Airlines ไฮโซสุดๆ แต่ก่อนขึ้นเครื่องแบบว่าเพลิดเพลินกับ ดิวตี้ ฟรีมากฮะ หอมฟุ้งคลุ้งกระจายแอบได้้ Burberry CK แหะๆ





นั่งๆเครื่องซักชั่วโมงกว่าๆ ก้อถึงแล้วหรอสิงคโปร์ พอมาถึงปุ๊บ ฉันรีบพุ่งไปหาคอมพิวเตอร์ที่มีฟรีแอนเตอร์เนตให้เล่นอัพเดทก่อนเลย แอบเล่นอยุ่นาน พอถึงตอนเดินออก ก้อมีคนรถมารับ ถือป้ายชื่อฉัน เอ่อ คือที่บรรเจิดคือป้ายชื่อฉันตัวเบ้อเริ่ม เค้าเอาชื่อในเฟสบุคฉันมาเขียนอ่ะ ฮ่าๆ คุณอเล็กซ์บลาๆๆๆ ฉันมาช้ามาก มั่วแต่เล่นคอม


คนรถเค้ามีการหลอกถามด้วยนะ ว่าใช่ตัวจริงรึป่าว กระเป๋าฉันก้อหนักมาก คนรถเค้าก้อลุงคนนึง เค้าก้อมาถือให้ ฉันก้อบอกว่า เดี๋ยวถือเองก้อได้ครับ คือเค้าไม่ยอมจะถือให้อย่างเดียวเลย ฉันรู้สึกเป็นคุณชายจัง บริการดีจริงๆ ฉันก้อขี้เกรงใจนะไม่ได้ขี้เว่อ

ตลอดการเดินทางจากสนามบินไปถึงโรงแรม คุณลุงคนรถเค้าก้อชวนคุยเม้ามอยตลอดเวย์ เห็นอะไรข้างทางสามารถเอาเม้าสาทยายให้ฉันฟังได้หมด เริ่ดจัง อยากชวนคุณลุงมาเข้าแก๊งค์ขี้เม้า อิอิ จะบอกว่าบ้านเมืองเค้าสวยงามร่มรื่น น่าอยู่มากเลยอ่ะ ชอบมากจริงๆนะ แล้วอากาศก้อร้อนมาก เข้าใกล้เส้นศูนย์สูตรกว่าบ้านเราอีก แต่จั๊กกะะแร้ฉันไม่ได้เปียกเลยซักนิด เพราะฉันอยู่แต่ในร่ม ไม่ได้ดัดจริตนะ แต่เค้าไม่มีโอกาสให้ฉันได้ออกไปสู่เอ้าดอร์เลยซักทีนะสิ แหะๆ

ถึงแล้ววววว Fairmont Hotel มาถึงก้อโดนลากเอากระเป๋าไปเลย ฉันก้อมารีจีสเตอร์เข้าพัก ห้องเริ่ดมากนะ แบบว่าใหญ่ได้อีก ได้อีก ได้อีก ! (คือเอ่อมาคนเดียวอ่ะจ้ะ ทำไมกว้างขนาดนี้ ) มีห้องรับแขก สองชุดอ่ะ แล้วเตียงนอนห้องฉันเป็น แคลิฟอร์เนีย คิง เบด สองชุดใหญ่ เลยจ้าาาา



ถ่ายรูปสู้ตาย ห้องใหญ่มาก รู้สึกประทับใจอย่างสุดซึ้ง ตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจ เริ่ดแค่ไหนอัดวิดิโอมาให้ดู รู้สึกตัวเองรวยจัง อิอิ

ความจริงแล้วทริปนี้แอบแฝงบางสิ่งเร้นลับที่แอบติดตามเรามาจากไทยแลนด์ น้านก้อคือคุณเพื่อนสุดที่รัก ชีลงทุนนั่งเครื่องตามมาเลยทีเดียว หลังจากเริ่มเก็บข้าวของฉันก้อรอการปรากฏตัวของคุณเธอ


ฉันหล่ะตื่นเต้นจริงๆ เพราะเธอนั้นมาเมืองนอกครั้งแรก แล้วมาคนเดียว เป็นสาวชั่งลุยจริงๆ ฉันรุ้สึกดีใจมากที่เธอมาถึงโดยปลอดภัยแล้วเป็นไปตามแผนการชั่วร้ายที่ให้เธอมาแอบนอนห้องเดียวกับฉัน ฮ่าๆๆๆๆ เราตกลงกันว่าถ้าเธอมาถึงให้เมสเสจมา คุณเธอใจร้อนโทรสายตรงมาเลยจ้า นาทีละห้าสิบบาทได้ข่าว ฮ่าๆๆ ในที่สุดเธอก้อปรากฏตัว ท่าด้า!!!!

สวย เป๊ะ จิกส้นสูงขึ้นเครื่องมาเลยจ้า พร้อมไปงานมาก ฮ่าๆๆ ตามกำหนดการฉันมีคิวไปนั้นนี้หลายที่มาก แต่ชีเพิ่งมา ฉันเลยเหวี่ยงทุกอย่างรอชีคนนี้คนเดียวนะเนี่ย เสร็จแล้วก้อลงไปรีจิสเตอร์ ตื่นเต้นมากจะได้เจอกับบลอกเกอร์คนอื่นๆ ที่เห็นแต่รูปคร่าวๆ นี้มาให้เห็นตัวเป็นๆ


เหมือนจะบังเอิญว่าชุดที่ฉันวางไว้ในวันแรกจะเป็นโค้ทยาวของ Pittar&Bhur ไปแมชกับคุณเพื่อน อ่ะ ลืมแนะนำว่า เทอชื่อ กิ่ง


เอาหล่ะ พร้อมหล่ะ เรดี้? โกกกกก!!
ขอตัดตอนมาอยู่หน้างานเลยหล่ะกันนะ ก้อแบบว่าน่าสนุกมากเลย จะบอกว่า ต่างจากเมืองไทยมาก ตรงที่ หน้างานจะมี สตรีทแฟชั่นเจ๋งๆเยอะมาก มีทั้งบลอกเกอร์มากมายที่ต่างมาถ่ายรุป พูดคุยแนะนำตัว เค้าเดินเข้ามาคุยกันเลยนะ มีคนมาทักฉันมากมาย เค้ารู้หมดว่าฉันเป็นผู้ชนะจากไทยแลนด์ ดีใจจัง พูดตรงๆนะ ฉันรุ้สึกเหมือนตัวเองเป็นดารามาก ฮ่าๆๆๆ วางตัวไม่ถูกเลยอ่ะ แบบเดินไปตรงไหน คนนั้นก้อทัก คนนี้ก้อขอถ่ายรุป อย่าหมั้นไส้นะ ที่พุูดมามันคือความจริง ><" ฉันก้อตั้งตัวไม่ทันเหมือนกันที่จะเจออะไรแบบนี้ บางทีเดินๆอยู่ก้อยื่นไมค์มาสัมภาษณ์ ตายละหว่า ถามอะไร ฉันบอกว่า คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีของสังคมได้ (ขอบคุณค่ะเสียงสูง) ฮ่าๆ ล้อเล่น ก้อตอบๆไป ความจริงก้อแอบเตรียมประโยคคอนเซปไว้ ถามอะไรกูโยงเค้าคำตอบนี้แหละ อิอิ

นี้คือ hisyam klalid ผู้ชนะจากมาเลย์ แหม่ฉันแต่งจัดเต็มมากวันเปิดตัว เธอคนนี้ถือเบอร์กิ้นคุณแม่มาฟาดฉันสู้ตาย อิอิ


วันนี้ก้อมี 2 โชว์นะ คือ tiffany &Co และ Greyhound จากไทยแลนด์! เจอพี่ตือด้วยครับ ขอบคุณที่ยังจำกันได้ หาที่นั่งให้เริ่ดอีกตั้งหาก ขอบคุณค้าบบบ อ่อ ดูรูปเกรฮาวเพิ่มเติม จิ้มที่รูปเลย






มีเพื่อนใจดีแคปรูปตอนที่โชว์ออนไลน์อยุ่ในเนตด้วยนะ เห็นฉันนั่งกดชัตเตอร์สู้ตายอยู่ ฮ่าๆๆ
และโชว์จบเราก้อไปดินเนอร์กันต่อ ขอบอกว่าจัดเต็มทุกมื้ออ่ะที่สิงคโปร์ ไม่เชื่อคอยดูนะ อย่างวันนี้ ไปทานกันที่ เรสเตอร์รองนึงเป็นสไตล์เอเชี่ยนๆหหน่อย ก้ออร่อยดีนะ ถูกปากมากเลย แต่ไม่กล้าสวาปาม รับประทานอย่างผู้ดี กิน เหมือนดม ตามมารยาท กลับห้องกินมาม่า เอิ๊กๆ



ดินเนอร์จบเค้ามีไปปาร์ตี้กันต่อที่ผับนะ แต่ฉันไม่ได้ไปอ่ะ แบบว่าเหนื่อย และอยากพัก แต่เอาจริงๆกลับมาโรงเเรมก้อนั่งเล่นเนตเกือบตีสี่ อัพบลอก กว่าจะได้นอน ผ่านไปแล้วหนึ่งวัน เป็นวันที่ฉันประทับใจมากเลยนะ มีความสุข นอนยิ้ม แต่ว่าเวลานอนมันช่างน้อยเสียนี้ ต้องรีบตื่นมาอีกวันหล่ะ เอาหล่ะ มาติดตาม ตอนต่อไป บลอกหน้านะ !